یادداشتی برای فیلم جویندگان
جویندگان - جان فورد
ارزش : *** (خیلی خوب) نمره : 8.5/10
نگاه جوینده به لانگ توجه دارد یا کلوز؛ چشم هایش دور را میبیند یا در نزدیکی جستجو میکند ؟
به نظرم جوینده همواره دور را مدنظر دارد و گمشده در نزدیکی هم که باشد، جوینده آن را ندیده و به راحتی از کنارش میگذرد . حوینده به شرط دوری گمشده یابنده است .
فورد به کمک سینما که اساسا به پرده عریض مشهور است میتواند این موضوع را فرمیک انتقال دهد و محتوا سازد .
در فیلم جویندکان هیچ نکته و شخصیت پردازی در فیلمنامه نیست و هر چه هست فورد است و اندازه قاب های بی نظیرش . فورد مظهر سینما نباشدقطعا مظهر فیلمسازی خواهد بود و قطعا اسطوره سینما .
ببابان وسعت دید بیکرانی دارد . همانند آسمان که بیکران است در زمین بیابان و کویر را تا جایی که چشم کار میکند میتوان دید و مانعش تنها کوه و تپه است . فورد در بیابان بیشتر شخصیت هایش را ذر بلندی ها میبرد تا لانگ شات ها بیشتر به چشم بخورد .
لانگ شات بهترین تکنیک برای ساخت قیلم جویندگان بود که خوشبختانه فورد در آن استاد است . فورد استاد فضاسازی است اما اغلب کارهایش علاوه بر فضاسازی در لانگ شات شخصیت پردازی هم میکند که به نظرم فیلم جویندگان در شخصیت پردازی ضعیف تر از کارهای دیگر فورد است . فیلمنامه چفت و بست، تعلیق و هیجان آنچنانی ندارد که بیننده را مجاب به دنبال کردن قیلم کند، اما فورد برای ماندگاری جویندگان کافیست